Liesje van den Berk

Quest of Oxytocine

Een reis
Waar wegen elkaar kruisen

In haar tekeningen en installaties stelt Liesje van den Berk over aanwezigheid van anderen en haarzelf. Interactie tussen mensen en hun relatie tot de ruimte inspireren haar. In het werk Quest of Oxytocine zoekt zijn naar manieren om de energie van een omhelzing te verbeelden. Welke ruimte bestaat er tussen jezelf en de ander? Kun je ooit echt contact maken met de ander?
Deze vragen onderzoekt en verbeeldt ze in realistische en delicate tekeningen en performances. In haar recente werk tekent ze ongrijpbaar om de vergankelijkheid van aanwezigheid te visualiseren. De tekeningen groeien vaak uit tot installaties of performances. Zo ontstaat er een direct contact tussen haar, haar werk en het publiek en deze interactie is weer materiaal voor nieuwe werk.

Een blaadje bladgoud wil ik zijn
Fragiel wapper en dwarrel ik met alle winden mee
Zonder mijn glans te verliezen
Verwonderd kijk ik om mij heen
Lichaamstaal tussen twee mensen
Een baksteen, die tot stof vergaat
Hoe verhoud ik me tot de ruimte en de ander?
Tekeningen groeien onder mijn vingers
Als een foto in een ontwikkelbad
Ik “kneed” potloodlijnen tot ze tastbaar zijn
In de ruimte bestaan
In performances ben ik aanwezig, al is de ruimte verlaten
Zo zoek ik contact met de ander en de ruimte om mij heen
Deel ik mijn glans en verwondering
Glinsterend als een blaadje bladgoud