Nadia Gyr
Expositie in ALARM
Nadia Gyr componeert al haar eitemperaschilderijen zelf. Elke kleur is uniek, elke tint opnieuw uitgevonden. In haar werk glinstert elk waterlichaam, elke strook zee in een ander licht en de zeer unieke kleurstelling is een van de vele dingen die de schilderijen van Gyr onderscheiden.
Ze komt uit Zwitserland en woont al ruim 30 jaar in Amsterdam.
In haar paneelschilderijen creëert ze rustige kleurvlakken, die van binnenuit lijken te gloeien. Ze gebruikt een all-over structuur die vooral bekend is in relatie tot de abstract expressionisten van de jaren zestig (zoals Barnett Newman, Mark Rothko, Jackson Pollock). Deze structuur leidt het oog voorbij de rand van het schilderij en wijst naar het ongeverfde, waardoor datgene wat daarachter ligt betekenisvol wordt. Haar schilderijen hebben vaak iets van ‘een stukje oneindigheid’, wat zich natuurlijk eerder leent voor Gyr’s favoriete onderwerp, de zee.
De schilderijen lijken eerder impressionistisch dan realistisch; de werkelijkheid wordt hier meer gevoeld dan gekopieerd. De confrontatie met de objectief vastgelegde werkelijkheid is een subjectieve realiteit, waarin toch sporen terug te vinden zijn op de documentaire benadering. Toch neemt de kunstenaar zichzelf niet al te serieus; het is alsof ze zich verdiept in haar onderwerp en het water, de lucht in zich opneemt. De afbeeldingen stralen een gevoel uit van genereuze uitgestrektheid, van iets dat groter is dan het zelf, dat doorgaans meer voorkomt in het werk van Amerikaanse dan in Europese schilders en dat doet denken aan romantische tradities.