Bart Drost, Pim Steinmann & Ans Verdijk

Tanze mit mir in den Himmel hinein

Hoe ik met Pim en Ans aan het dansen kwam…

En nu is er dan ‘Tanzen mit mir in den Himmel hinein’. Een beeldende presentatie van Pim Steinmann, Bart Drost en Ans Verdijk in kunstenaarsinitiatief ALARM in Beugen. Een verrassende combinatie van beelden, werkwijzen en persoonlijkheden. Een onverwachte mogelijkheid om samen een tentoonstelling te maken.

Het begin

In november 2014 dringt tot mij door dat ik in verband met MAAS-jong! activiteiten in mijn eigen atelier in mei 2015 enkele weken zonder atelier kom te zitten. Ik weet welk een positieve energie uit kan gaan van een periode elders werken en neem contact op met Ans Verdijk. Ik zou in 2015 in haar Museum van Alle Tijden exposeren en het leek mij een aardig idee om dan tevoren ‘iets in ALARM’ te gaan doen. Ans zegt ‘Ja’, maar dan graag in combinatie met een andere kunstenaar. We vinden beiden dat samenwerken met iemand van de jongste generatie wel zeer de moeite waard zou zijn, voor alle partijen. Bij de presentatie ‘Kerstgrot’ in MAAS ontmoeten Ans en ik voor het eerst Pim Steinmann en nodigen hem uit om mee te doen.

Artist residence

Kortom: ineens was ALARM een ‘artist residence’. Pim en Bart zouden er samen van half april tot half mei aan de slag zijn. Met als slotactiviteit een tentoonstelling in ALARM. Ans stelde ALARM beschikbaar, inclusief huis en haard en het land daar omheen. Bij het eerste gesprek dat we met ons drieën hadden in Beugen – over hoe het nu allemaal moest gaan, wat ieders verwachting was - werd vanzelfsprekend besproken dat ook Ans in deze periode aan het werk zou gaan. Een wonderlijke combinatie: Ans woont ter plekke, Pim logeert gedurende deze periode regelmatig meerdere nachten in huize Renaissance, Bart gaat telkens weer van Nijmegen naar Beugen vice versa.

Virtueel brainstormen

Aldus geschiedde. Waar het toe zou leiden, waarover het zou moeten gaan? We hadden geen idee. Tijdens een van mijn wekelijkse Ooy-wandelingen speelt het liedje ‘Tanze mit mir in den Morgen’ door mijn hoofd en het laat mij niet meer los. Ik mail het lied aan Ans en Pim: volgens mij moet dit onze leidraad zijn. Je moet toch ergens een houvast hebben, zoiets. Bij zowel Ans als Pim gingen lampjes branden, kwamen ideeën op. Via de mail hielden we elkaar op de hoogte, nog voordat we daadwerkelijk aan het werk waren. Virtueel brainstormen.

De hemel

En dan aan het werk in ALARM. Te midden van de spullen van Ans vonden Pim en ik onze weg. Als ‘man van het grote gebaar’ zag ik prompt waslijnen op het veld, aftastende Pim begon op grote lege vellen te tekenen in de schuur. En eigenzinnige Ans aan de slag in haar eigen atelier. Gedurende de hele periode is ieder zo zijn eigen gang blijven gaan. Op een keer tijdens een van de sporadische koffiemomenten samen, zegt Pim: ‘Ik denk dat ik me focus op de hemel’, of iets van die strekking. Ik denk ‘Hoe komt ie nou ineens bij hemel?’. Blijkt dat Pim op youtube muziek heeft zitten bekijken a la ‘Tanzen mit mir in den Morgen’ en zodoende bij ‘Tanze mit mir in den Himmel hinein’ terecht is gekomen. Een schot in de roos! Dit lied past veel beter bij ‘ons’. Volgt een gesprek over hemel en hel tussen twee generaties kunstenaars van wie de een deze begrippen met de paplepel ingegoten heeft gekregen en de ander deze begrippen min of meer vreemd zijn.

Samen/niet samen

We zijn tot de conclusie gekomen dat een periode van samen ergens aan het werk zijn met een gezamenlijk thema en einddoel erg inspirerend is. Zonder nu precies de vinger op de gevoelige plekken te kunnen leggen zijn we er ieder van overtuigd dat enkel de aanwezigheid van de ander en met name de ander aan het werk zien ons heeft geraakt. Zo is een werk van Pim (dat, waar het woord gymzaal in voorkomt) mede aanleiding tot het maken van de installatie ‘Ballerino II’ in haar huidige vorm. Daar ben ik blij om.

Dank

Een woord van dank is op zijn plaats: dank aan Ans Verdijk en Clemens de Vroome voor hun gastvrijheid en het volledig openstellen van hun huis. Ik dank Pim voor het geschonken vertrouwen. Dank aan Manus voor het opzetten van de waslijnen en de diverse transportacties.

Bart Drost, Beugen, 8 mei 2015